Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

" Jazz & Xitzaz No2" - Various - Jazz & Tzaz No60

Δεύτερο μέρος και δεύτερο CD με διεθνικές Sessions στην Νέα Υόρκη - κυρίως από την δεκαετία του '60 και κυρίως με μουσική συνύπαρξη Ελλήνων, Αρμένιων, Εβραίων, Αράβων -πάνω σε ένα τζαζίστικο πλαίσιο.
Είναι γιατί αυτή η μουσική εξακολουθεί να ακούγεται πολύ φρέσκια σήμερα, εξηγώντας και δικαιολογώντας παράλληλα και την "τρέλα" που επικρατεί διεθνώς με τις ethinc μουσικές.
Κυρίως όμως είναι γιατί έτσι βγάζουμε στο φως ντοκουμέντα που, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι μέρος της μουσικής μας παράδοσης.
Αυτό το υλικό, όπως και τα κομμάτια του προηγούμενου "Jazz & Χιτζάζ" No55, προέρχεται από τη συλλογή του Bαγγέλη Αρναουτάκη.
Jazz & Χιτζάζ Νο2" (No60) για τον απλό λόγο ότι υπάρχουν πολλές αξιόλογες και γοητευτικές ηχογραφήσεις που προέρχονται από τον "καυτό" χώρο της διεθνικής μουσικής σκηνής της Νέας Υόρκης και από την πλούσια (από μουσικά δρώμενα) δεκαετία του '60 (κυρίως).
Ηχογραφήσεις που "στέκονται" άψογα στην αισθητική του σήμερα, και που αποτελούν ντοκουμέντα μιας εποχής και ενός χωρο-χρόνου που έχει σημαντική θέση στον πολιτισμό μας.

Ακούγοντας αυτά τα κομμάτια και συμμετέχοντας στις μικροεκπλήξεις μιας πρωτο-ethnic ροής, ο ακροατής μπορεί να δει πολλά πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις.
Και πέρα από τον Νίκο Γούναρη και τον Τάσο Χαλκιά, να οδηγηθεί στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν σήμερα τον κόσμο καλλιτέχνες όπως η Σαβίνα Γιαννάτου ή ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος, ο Ara Dinkjian η n'Yildiz Ibrahimova...


Περιεχόμενα:
1. YOU DON'T LOVE ME- Nick Rassias (clarinet)
2. 12th StTREET RAG - Gus Vali and his Dixieland Band
3. CARAVAN - Mecca Four Violin Fred Elias
4. HELLO DOLLY - Nick Demetrius and the Athenian Forum
5. YESTERDAY - George Mgrdichian (oud)
6. WHYEK - Gus Vali and the Caravan
7. NICA - Phil Woods, Iordanis Tsomidis, George Mgrdichian
8. ASIA MINOR - Roger H. Mozian Orchestra with Markos Melkon (oud)
9. ORIENTAL IMPROVISATIONS - Udi Hrant, Tassos Halkias, Emin Gunduz
10. THE SHADOW OF YOUR SMILE - Nick Demetrius and the Athenian Forum
11. GREEK FIRE - Chris Vardakis and his Orchestra
12. SAILOR DANCE - Michael Hart Orchestra
13. SHEV ACHER - Artie Barsamian and his Ensemble
14. ELLINIKO - Enseble Sharqi
15. RIPPLES OF THE NILLE - Hakki Obadia, Eddie "Sheik" Kochak
16. VILLAGE FEAST - Hakki Obadia, Eddie "Sheik" Kochak
17. RED SEA BLUES - Hakki Obadia, Eddie "Sheik" Kochak
18. ALLAH - Nick Gounaris

" Street Beat " - Various - Jazz & Tzaz No59

Σαν "Street Beat" θα ορίσουμε έναν ήχο που έχει τις ρίζες του στην κλασική σόουλ των sixties αλλά τα αυτιά του βρίσκονται ανοιχτά στο σήμερα.
Σαν "Street Beat" θα εννοούμε μια τζαζ σημερινή, που πατάει γερά στην παράδοση αλλά ακούει τον παλμό της ζωής.
Ετσι, πλην μερικών μυθικών εξαιρέσεων, το "street beat" εκφράζεται κυρίως από νέους μουσικούς - λευκούς, μαύρους ή οτιδήποτε... το χρώμα πια δεν φαίνεται να παίζει καθοριστικό ρόλο στην tzaz.
Το "street beat" ακούγεται σαν acid jazz, σαν trance, περιέχει στοιχεία electronica, hip-hop κ.ο.κ.
Και ίσως, τελικά, ορίζεται από μόνο του καθώς δεν διαφέρει ουσιαστικά από αυτά που μας αρέσουν και που ακούμε πάντα.
Περιεχόμενα:
1. Grant Green: The Cantaloupe Woman
2. Jimmy Smith & Wes Montgomery: OGD (a.k.a. Road Song)
3. Chris Botti: Cubism
4. Gary Thomas: Night And Day
5. Mark Whitfield: Ba-lue Bolivar Ba-lues-are
6. Django Bates: New York, New York
7. Steve Williamson: Rough
8. Linda Sharrock: Until U Come Back To Me
9. Guy Barker: The Sphinx
10. Gabrielle Goodman: In Love In Vain
11. Wolfgang Puschnig: Remotely Yours
12. Evan Marks: Long Way Home

" World Soul " - Various - Jazz & Tzaz No58

Ένα ανεβαστικό άλμπουμ το οποίο φιλοξενεί σπουδαία ονόματα της τζαζ.
Oι τζαζ ήχοι με τη συμμετοχή πολύ καλών μουσικών, απαραίτητο συστατικό των κομματιών, από τον Art Blakey μέχρι τον Randy Weston κι απ' την όμορφη φωνή της Ολλανδέζας Laura Fygi μέχρι το tenor sax του Roland Kirk σε συνεπέρνουν, ενώ πάνω τους στηρίζεται μεγάλο μέρος της soul και της world.
World Soul και όλοι θέλουν λίγη απ' την αίγλη της, το καλό της γούστο, το στιλ και τη δημιουργικότητά της.


Περιεχόμενα:
1. Jim Pepper: Witchi-Tia-To
2. Art Blakey: Blues March
3. Trio Toykeat: Tango Dada
4. Bheki Mseleku: Ntuli Street
5. The Rosenberg Trio: It Don't Mean A Thing
6. Marc Beacco: The Pasta Dance
7. Laura Fygi: Each And Everyone
8. Roland Kirk: Black Diamonds
9. Tony Scott: Is Not All One?
10. Randy Weston: Caravan

" Brasil Tropical " - Varous - Jazz & Tzaz No57

Όχι τα πάντα - όμως αρκετά από το tropical μουσικό κλίμα της Βραζιλίας.

Bossa Nova, samba, tropicalia, ΜΡΒ. Όλα αυτά προέρχονται από την ίδια πηγή - και ουσιαστικά στην Βραζιλία η μουσική υπάρχει παντού, σε κάθε γωνιά.
Στο καρναβάλι αλλά και αλλού, χειμώνα και καλοκαίρι.
Αυτό το CD είναι ένα καλό δείγμα του μείγματος που κυριαρχεί ακόμα στη μουσική ζωή της Βραζιλίας - αλλά και μέσα μας.
Είναι η bossa nova που αναπτύχθηκε πριν 40 χρόνια στο Ρίο και έδεσε τόσο καλά με την cool jazz. Είναι η Musica Popular Brasileira (ΜΡΒ) που αναπτύχθηκε αμέσως μετά και περιλαμβάνει σημαντικές προσωπικότητες του αστικού λαϊκού τραγουδιού της Βραζιλίας.
Είναι το καλλιτεχνικό κίνημα tropicalia που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '60 από τους Gilberto Gil, Caetano Veloso κ.ά. Είναι η Βραζιλιάνικη τζαζ...
Είναι, τέλος, ο Antonio Carlos "Tom" Jobim, ο γλυκύτατος αυτός τραγουδοποιός - που αν και απών είναι πάντα παρών.
Είναι η Brasil Tropical...

Περιεχόμενα:
1. Gal Costa - Aquarella do Brazil
2. Elis Regina - See That My Grave Is Kept Clean
3. Nara Lead - Garota de Ipanema
4. Margareth Menezes - Chergar a Bahia
5. Jorge Ben - Pais Tropical / Fio Maravi / Taj Mahal
6. Astrud Gilberto - So Nice
7. Elba Ramalho - Noites Olindenses
8. Joad Bosco - Linha de Passe
9. Stan Getz & Luiz Bonfa - O morro Nao Tem Vez
10. Elis Regina - Memino das Laranjas
11.Maria Bethania - Awo / Inhansa
12. Gal Costa - Balance
13. Joao Bosco - O Bebado e o Equilibrista
14. Nara Leao - Wave
15. Hermeto Pascoal - Carinhoso

" Ano Kato Jazz " - Various - Jazz & Tzaz No56

Η τζαζ είναι περισσότερο ένα feeling που έχει σχέση με τη μουσική - παρά μια μουσική φόρμα - και ο κόσμος το συνειδητοποιεί όλο και πιο πολύ.
Η τζαζ δεν έχει να κάνει ούτε με τον κύκλο των πέμπτων (που μάλλον έμμηνο ρύση θυμίζει), ούτε με τη λύδια αντίληψη της τονικής οργάνωσης, πια.
Με άλλα λόγια, τζαζ δεν είναι αυτό που μας λένε τα αμερικάνικα πανεπιστήμια - ή τα αμερικάνικα έντυπα, ή οι μαύροι μουσικοί, ή οι καθηγητές των κολεγίων - αλλά μάλλον αυτό που εμείς αισθανόμαστε και μας αρέσει κάθε φορά. Τις διαστάσεις της εμείς τις προσδιορίζουμε...
Πάσα αντίρρηση δεκτή - όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Και περνάμε στο θεματικό CD αυτού του τεύχους που έχει να κάνει με την ελληνική (και κάτι παραπάνω) τζαζ παρουσία όπως αντικατοπτρίζεται στον κατάλογο της ανεξάρτητης
Ano Kato Records.
Θα διαπιστώσετε ένα ισχυρό ethnic στοιχείο να διαπερνά τη μουσική στο σύνολο της και ισχυρές ιδιαιτερότητες να αναπτύσσονται σε επιμέρους κομμάτια της συλλογής.
Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του ακροατή να την ψάξει παραπέρα - πάντως εμείς λέμε ότι υπάρχει ψωμί...
Ραντεβού στο επόμενο τεύχος, λοιπόν, με ένα high-energy CD και ένα hi-energy θέμα.
Επιπλέον, ένα δισκογραφικό αφιέρωμα στον μεγάλο Steve Lacy, τον πρώτο των πρώτων της σύγχρονης τζαζ - που επισκέπτεται τη χώρα μας.
Περιεχόμενα:
1. Okay Temiz Magnetic Band - Cokert Me
2. Μπάντα Της Φλώρινας - Χασάπικο σε ρε Μινόρε
3. Mode Plagal - Κάλαντα ΙΙ
4. Διοτίμα - Χορός για Τρεις
5. Ιδιόμελο - Μοιρολόι Βυζαντινό
6. Σάκηs Παπαδημητρίου - Γεώργια Συλλαίου - Το άλλο Μπλουζ
7. Trio Praxis - Byzance
8. Γουτού Γουπατού - Κάλαντα
9. Pyrichia - Strange Friends
10. Κώστας Βόμβολος - Ο Ρωμαίος δίπλα στη φωτιά
11. A Priori - Σε μια θάλλασα λαστιχένια
12. Γιάννης Μουρτζόπουλος - Το βυζαντινό shuffle

" Ethinc Sessions 1960-1970, Jazz & Xitzaz " - Various - Jazz & Tzaz No55

Χιτζάζ είναι μία από τις πιο γνωστές (εστω και χωρίς συνειδητή γνώση από τη μεριά μας) κλιμακες της ευρύτερης μεσοανατολίκης μουσικής.

Μια ηχορυθμία που ταιριάζει πάρα πολύ με την ψυχοσύνθεσή μας - την προσλάμβάνουμε μέσα από άπειρα δείγματα του λαϊκού μας τραγουδιού.
Στα κομμάτια αυτού του δίσκου, που ηχογραφήθηκαν τη δεκαετία του '60 στη Νέα Υόρκη από Ελληνες, Αρμένιους, Εβραίους κ.ά. μουσικούς αυτή η ηχορυθμία συναντάει την τεχνοτροπία και την ευαισθησία της τζαζ σε ένα πρώτο - ethnic επίπεδο.
Με τις μουσικές του τεύχους Jazz & Tzaz No55 πάμε στίς πηγές της λεγόμενης ethnic (world, πιο σωστά) κίνησης στη μουσική.
Είναι εκπληκτικό πόσο φρέσκιες ηχούν σήμερα αυτές οι ηχογραφήσεις από τη δεκαετία του '60, δίνοντας μια όμορφη άποψη της προσέγγισης συγγενικών πολιτισμικών στοιχείων μέσα σ' ένα τζαζ πλαίσιο.
Ελληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι, Τούρκοι... σχηματοποιούν τη δική τους ethnic jazz σε μορφές που δεν προκαλούν και δεν στηρίζονται στην εκζήτηση. Μάλλον πρόκειται για μια απλή, φυσική στάση - γι αυτό και τα κομμάτια αντέχουν γερά μέσα στον χρόνο. Μελωδίες και ηχορυθμίες που μας ταιριάζουν, τραγουδιστικές φόρμες, ψάξιμο στην επιφάνεια - αλλά ικανό να συγκινήσει.
Πρόκειται για την άλλη Νέα Υόρκη, των μεταναστών που ψάχνουν ένα κοινό πεδίο συνεννόησης σε μια "άλλη" τζαζ.
Χαρείτε αυτό το CD όπως το χαρήκαμε - και το χαιρόμαστε - εμείς.
Είναι μέρος της κληρονομιάς μας (που δεν χρειάζεται να είναι συνοφρυωμένη). Είναι η ίδια κληρονομιά που οι περισσότερες από τις ντόπιες δισκογραφικές εταιρίες σήμερα δεν είναι ικανές να εκμεταλλευθούν δημιουργικά και οικονομικά σε διεθνές επίπεόο - παγιδευμένες στο αδιεξοδο του πρόσκαιρου ελληνικάδικου.
Ακούστε αυτές τις ηχογραφήσεις για να διαπιστώσετε πόσο μέσα μας είναι το "τζαζ" όσο και το "χιτζάζ" (δεν είναι τυχαία αυτά).

Καλή διασκέδαση...
Περιεχόμενα:
1. The Santis (When The Saints Go Marching in), παραδοσιακό Dixieland
2. Μισιρλού, Νίκου Ρουμπάνη
3. Siseler, παραδοσιακό τούρκικο τραγούδι
4. Aya Zein, παραδοσιακό τραγούδι του Λιβάνου
5. Nene Aman, παραδοσιακό αρμένικο τραγούδι
6. Bublitchki, παραδοσιακό (Yiddish)
7. Pantheon party, παραδοσιακό τούρκικο τραγούδι
8. Take five, Paul Desmond
9. Halay, παραδοσιακό της Μέσης Ανατολής
10. Cha Cha Baba, Hakki Obadia
11. Azziza, παραδοσιακό της Μέσης Ανατολής
12. Erev Shel Shoshanim, παραδοσιακό του Ισραήλ
13. Asia Minor Dupke, παραδοσιακό της Μικράς Ασίας
14. Τσακιτζής, παραδοσιακό της Μικράς Ασίας
15. Tamzara, παραδοσιακό της Αρμενίας
16. Farfara, παραδοσιακός τουρκικός χορός
17. Neue Sher, παραδοσιακό (Yiddish)
18. Weno Habib, παραδοσιακό του Λιβάνου
19. Whirling sand, Abu Hassan
20. A Greek in Dixieland (Muskrat Ramble)
21. Bachelerde, παραδοσιακό τούρκικο τραγούδι

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

" Coctail Jazz " - Various - Jazz & Tzaz No53-54

"Coctail Jazz"
Μουσική από γνωστά soundtrack, όπως είναι το "April In Paris" της Gloria Lynne ή το "Twenty Small Cigars" του Frank Zappa, ικανά να αναδείξουν το εν λόγω CD σε must have και να αποζημιώσουν τον ακροατή για την επιλογή του.
Περιεχόμενα:
1. Gloria Lynne - April In Paris
2. Arthur Lyman - Caravan
3. Oranj Symphonette - The Ping Panther Theme
4. Farina - Charade
5. Arthur Lyman - The Work Song
6. The Ulterior movie Orchestra - James Bond Theme
7. James Bond & His Sextet - Glodfinger
8. Buddy Milas Express - Let It Be Me
9. Frank Zappa - Twenty Small Cigars
10. Frank Zappa - The Eric Dolphy Memorial Barbeque
11. Eden Ahbez - Eden's Island
12. Eden Ahbez - Surf Rider
13. Bobby Previte - Bud
14. John Scofelio - True Love
15. Bob Moses - Trevor/Piccolo And Lulu
16. Jammaladeen Tacuma - A Time A Place
17. Gert Wilden & Orchestra - Die Dresierte Frau
18. Gert Wilden & Orchestra - Ich, Dr. Fu Manchu

" Jazz Cinema " - Various - Jazz & Tzaz No52

Jazz Cinema και ο λόγος, η εικόνα, ο ήχος και η μουσική συνθέτουν ένα σύμπαν αλληλεπιδράσεων και ισορροπιών μεταξύ διαφορετικών νόμων και κωδίκων, ένα σύμπαν με πολλαπλά επίπεδα νοημάτων και αισθητικές λειτουργίες.
Η χημεία των τεχνών, αρχικά ανεξάρτητων αλλά στη συνέχεια διαμορφωμένων στο κινηματογραφικό περιβάλλον, συντελεί στην κατάκτηση της συνολικής φιλμικής εμπειρίας.
Μετά τον πόλεμο του '40, οι ταινίες διαπραγματεύονται ρεαλιστικά και ανθρώπινα θέματα, ενώ η τζαζ, οι σύγχρονες μουσικές τεχνικές και η ηλεκτρονική μουσική αρχίζουν να εμφανίζονται στο προσκήνιο, σηματοδοτώντας το τέλος της χρυσής εποχής.
Η προσφορά λοιπόν της τζαζ στον κινηματογράφο, το θέατρο κλπ υπήρξε καταλυτική ιδιαίτερα μετά το 1945, γιατί έδωσε με εξαιρετική επιτυχία νέες προτάσεις, προοπτικές και λύσεις σε μουσικά ζητήματα popular τέχνης σε παγκόσμια κλίμακα.
Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι σχεδόν όλοι οι μεγάλοι μουσουργοί από τις αρχές του 20ου αιώνα με τον ένα ή άλλο τρόπο αξιοποίησαν στοιχεία τζαζ στα έργα τους...
Περιεχόμενα:
1. QUINCY JONES: THE PINK PANTHER
2. ANITA O'DAY: MY HEART BELONGS TO DADDY
3. CLIFFORD BROWN: LOVE IS A MANY SPLENDORED THING
4. S. GRAPPELLI-M. LEGRAND: LES PARAPLUIES DE CHERBOURG
5. LOUIS ARMSTRONG WITH ELLA FITZERALD: CHEEK TO CHEEK
6. CHRISTIAN ESCOUDE: WHEN YOU WISH UPON A STAR
7. STAN GETZ: ON GREEN DOLPHIN STREET
8. BILLY ECKSTINE: LAURA
9. TED HEATH & HIS MUSIC: HARLEM NOCTURNE
10. BETTY CARTER: GIRL TALK
11. FRED ASTAIRE: THE WAY YOU LOOK TONIGHT
12. OSCAR PETERSON: PEOPLE
13. DUKE ELLINGTON: STORMY WEATHER
14. BILL EVANS: SPARTACUS LOVE THEME
15. BETTY CARTER: MY FAVORITE THINGS
16. CHARLIE PARKER: LAURA

" Blues Document " - Various - Jazz & Tzaz No51

Οι ηχογραφήσεις αυτού του cd είναι κλασικά αριστουργήματα του ρεπερτορίου του country blues και καλύπτουν ένα χρονικό διάστημα από το 1927 ως το 1943, μέσα στο οποίο το μπλουζ μορφοποιήθηκε με ποικιλία τρόπων - από μοναχικούς τροβαδούρους με κιθάρα και φυσαρμόνικα, τραγουδίστριες του "κλασικού" μπλουζ, πιανίστες του μπούγκι γούγκι, μικρά γκρουπ, και πρόγονους του ηλεκτρικού ήχου.
Αυτή η ποικιλία προέρχεται από το μοναδικό ρεπερτόριο της αυστριακής εταιρίας Document Records, του Johnny Parth, ενός κορυφαίου συλλέκτη δίσκων μπλουζ, με ηχητικούς θησαυρούς που δεν βρίσκονται εύκολα πια.
Επειδή οι ηχογραφήσεις προέρχονται από τους αυθεντικούς δίσκους 78 στροφών, σε μερικές περιπτώσεις η τεχνική τους ποιότητα βρίσκεται πίσω από τα σύγχρονα ηχητικά στάνταρντς - όμως αυτό είναι δείγμα ποιότητας και αυθεντικής κλάσης.
Πρόκειται για ένα πραγματικό Blues Document...
Περιεχόμενα:
1. Gal Costa - Aquarella do Brazil
2. Elis Regina - See That My Grave Is Kept Clean
3. Nara Lead - Garota de Ipanema
4. Margareth Menezes - Chergar a Bahia
5. Jorge Ben - Pais Tropical / Fio Maravi / Taj Mahal
6. Astrud Gilberto - So Nice
7. Elba Ramalho - Noites Olindenses
8. Joad Bosco - Linha de Passe
9. Stan Getz & Luiz Bonfa - O morro Nao Tem Vez
10. Mississippi John Hurt - Louis Collins
11. Leroy Carr & Scrapper BlackWell- Midnight Blues
12. Tommy Johnson - Canned Heat Blues
13. Memphis Minnie & Kansas Joe - Crasy Cryin' Blues
14. Montana Taylor - Indiana Avenue Stomp
15. Ma Rainey - Deep Moaning Blues - take 2
16. Charlie spand & Blind Blake - Hastings St
17. Muddy Waters - Country Blues No 1
18. Jimmy Yancey - At The Window
19. Sonny Boy Williamson - New Early In The Morning
20. Mississippi Sheiks - The New Stop And Listen blues
21. Sleepy John Estes & Hammie Nixon - Floating Bridge
22. Jesse James - Lonesome Day Blues
23. Oscar Woods & Jimmie Davis - sarurday Night Stroll.

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

" Afro Blue " - Various - Jazz & Tzaz No50

Το Jazz & Tzaz δημιουργεί ένα εξαιρετικής afro-jazz αριστούργημα CD με συμμετοχή των μεγαλύτερων καλλιτεχνών.
Από τον Oliver Nelson και το "Stolen Moments" έως τον ανεπανάληπτο Charles Mingus και το "Hora Decubitus"...
Afro Blue μουσικοί και κομμάτια που με την επίδρασή τους καθόρισαν, την world music.
Περιεχόμενα:
1. Charley Patton - Mississipi Boweavil Blues
2. Blind Lemon Jefferson - See That My Grave Is Kept Clean
3. Son House - Preachin' The Blues - Part II
4. Memphis Jug Band - K.C. Moan
5. Skip James - Hard Time Killin' Floor Blues
6. Washington Philips - Denomination Blues - part I
7. Blind Willie McTell - Travellin' Blues
8. Palmer McAbee - McAbee's Railroad Piece
9. Texas Alexander & Lonnie Johnson - Levee Camp Moan Blues
10. Mississippi John Hurt - Louis Collins
11. Leroy Carr & Scrapper BlackWell- Midnight Blues.

" Jazz Voodoo " - Various - Jazz & Tzaz No49

Παραδοσιακά, το νoodoo έχει να κάνει με μαγεία και έκσταση - με τα ίδια ακριβώς στοιχεία πορεύτηκε και πορεύεται η τζαζ εδώ και έναν αιώνα.
Αυτό που σήμερα μετριέται σαν groovy ήταν αυτό που πάντα έδινε ζωή σ' αυτή τη μουσική: ο ρυθμός και το ιδιαίτερο feeling στα ηχοχρώματα.
Όπως δείχνουν αυτές οι ηχογραφήσεις - κυρίως από την δεκαετία του '50 και του '60, αλλά και του '80 - παρμένες μέσα από τον πλούσιο κατάλογο της Blue Note, τίποτα δεν σβήνει με την πάροδο του χρόνου και μόνο.
Αυτό που κάποτε σα στυλ είχε το όνομα hard bop, σήμερα το λένε acid jazz, όμως η ουσία του παραμένει μια κι απαράλλαχτη: καθαρή μαγεία, οδηγός στην έκσταση.
Μέσα στα hammond του Βig John Patton και του Larry Young, στις κιθάρες του Grant Green, μέσα από το funk του Ηerbie Hancock και του Horace Silver, την άλλη όψη του Jackie McLean ή του Sonny Clark, την κλασικότητα του Αrt Blakey, το ρετρό του James Newton, και την μελωδία των Ο.Τ.Β προκύπτει αυτό που ζητάει κανείς από την μουσική: η θετική δύναμη.

Περιεχόμενα:
1. "Big" John Patton - Hot Sauce
2. Grant Green - Grantstand
3. Larry Young - Monk's Dream
4. Herbie Hancock - Watermelon Man
5. Horace Silver - The Preacher
6. Jackie McLean - Old Gospel
7. Sonny Clark - Voodoo
8. Art Blakey - It's Only A Paper Moon
9. James Newton - Black And Tan Fantasy
10. O.T.B. - Eastern Love Village

" Swinging Jazz Lovers " - Various - Jazz & Tzaz No48

Ένας άντρας και μια γυναίκα. Αντιμέτωποι σε μια αλληλουχία από ερωτικές στιγμές της τζαζ τραγουδοποιίας. Μια θέση φυσιολογική - αμυντική ή επιθετική, γεμάτη Swing και αίσθημα, φτιαγμένη εδώ και χρόνια.
Δεν είναι κάτι καινούριο - όμως κάθε φορά ακούγεται σαν καινούριο. Ανάμεικτη νοσταλγία, αποφασιστικότητα, χαρά, θλίψι, σιγουριά, οργή, πίστη, προσμονή - και οι αξεπέραστες μελωδίες με τις ερμηνείες που ακούμε εδώ από φωνές και όργανα. Είναι το ίδιο, το ένα και μοναδικό συναίσθημα, όπως μεταλλάσσεται στην πορεία του χρόνου.
Είναι ο Louis Armstrong και η Billie Holiday, ο Fred Astaire και η Anita O'Day, ο Clarence "Gatemouth" Βrown και η Shirley Horn, ο Lucky Peterson και η Cassandra Wilson, ο Billy Eckstine και η Blossom Dearie, ο Joe Williams και η Betty Carter...
Είναι οι Swinging Jazz Lovers..!
Υ.Γ Και τούτο το δισκάκι χαρισμένο από τον canis lupu !

Περιεχόμενα:
1. Louis Armstrong - How long Has This Been Going On?
2. Billie Holiday - One For My Baby
3. Fred Astaire - Steppin' Out With My Babe
4. Anita O' Day - My Funny Valentino
5. Count Basie / Joe Williams - My Baby Just Cares For me
6. Shirley Horn - Hit The Road, Jack
7. Clarence "Gatemouth" Brown - Unchaimed Melody
8. Cassandra Wilson - My One And Only Love
9. Lucky Peterson - You Shook Me
10. Laura Fygi - Good Morning Heartache
11. Billy Eckstine sings with Benny Carter - Summertime
12. Blossom Dearie - Once Uppon A Summertime
13. Abbey Lincoln with Frank Morgan - Ten Cents A Dance
14. Betty Carter - Lover Man
15. Tom Harrell with Helen Merrill - Joy Spring

" Sweet Jazz Soul " - Various - Jazz & Tzaz No46-47


Η θέση των λέξεων έχει σημασία.
Δεν πρόκειται για "γλυκιά σόουλ τζαζ" (αν και τα περισσότερα από τα κομμάτια είναι κορυφαία σόουλ), αλλά για την "γλυκιά ψυχή της τζαζ" - αυτή που όταν σου προκύψει μια φορά, μπορεί να σε κρατήσει αιχμάλωτο μια ολόκληρη ζωή.
Προσωπικά δεμένος με όλα αυτά που ακούτε εδώ, δεν μπορώ παρά να αισθανθώ - για πολλοστή φορά - την δύναμη της ψυχής της τζαζ" το γκόσπελ του Mingus, το τραγούδι των Manhatan Transfer, τη σόουλ του Herbie Mann, την υπεροχή του Coltrane, το καθαρό μπλουζ του Modern Jazz Quartet, το παράπονο του Ornette Coleman, τον ψυχεδελικό ύμνο του Charles Lloyd και τα πρώτα βήματα του Jarett, την λεπτότητα του Billy Evans και την διαχρονική δυναμική του Ray Charles.
Τελικά, αυτό είναι πραγματική σόουλ... "Sweet Jazz Soul".
Περιεχόμενα:
1. Charles mingus: Wednesday Night Prayer Meeting (Mingus)
2. The Manhattan Transfer: Birdland (Zawinul - Hendricks)
3. Herbie Mann: Memphis Underground (Mann)
4. Modern Jazz Quartet with Sonny Rollins: Bag's Groove (Jackson)
5. John Coltrane: My Favorite Things (Rodgers - Hammerstein)
6. Ornette Coleman: Lonely Woman (Coleman)
7. Charles Lloyd: Sorcery (Jarrett)
8. Keith Jarrett: Standing Outside (Jarrett)
9. Bill Evans: B Minor Waltz (Evans)
10. Ray Charles: I Got A Woman (Charles)

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

" Latin & Brazilian Vibes " - Various - Jazz & Tzaz No45


Latin & Brazilian Vibes.
Μια ιστορία χωρίς αρχή και τέλος. Μερικές μουσικές αισθήσεις που αποτελούν συνεχή πρόκληση.
Από το καθαρό afro-cuban ως το σημερινό flamenco-jazz.
Ολόκληρη σχολή: οι συνδυασμοί των πνευστών με το ιδιαότερο κουβανέζικο πιάνισμα, όλα τα λάτιν κρουστά και οι ξεχωριστές φωνητικές εκρήξεις, φτιάχνουν μια μουσική γεμάτη με αυθεντική φλόγα που μέχρι σήμερα ζοωγονεί την δυτική μουσική σε όλες τις τις μορφές: ποπ, τζαζ και τα συναφή.
Μια μουσική για γλέντι, για χορό, για feeling good συναισθήματα, για έκσταση, για απόλαυση, για περίσκεψη. Τα περιεχόμενα του CD μας προέρχονται κυρίως από την δεκαετία του '60, όταν το πράγμα από την αφροκουβανέζικη πλευρά του καταστάλαζε σε μορφή τελειότητας και όταν ένα νέο είδος, κυριολεκτικά, η bossa nova, έφτιαχνε την καινούρια κατάσταση της τζαζ. Και καταλήγουν στον «ηλεκτρισμό» του flemenco που θέλει να μένει πάντα νέο.
Τα πρόσωπα: ο Machito και οι Afro-Cubans, ο Wes Montgomery, ο Cal Tjader, ο Patato, η Elis Regina, ο Milton Mascimento, ο Paco De Lucia και ο μεγάλος Stan Getz φτιάχνουν τις ψηφίδες ενός μύθου πραγματικού όσο η ανάσα και ο χτύπος της καρδιάς...
Υ.Γ Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο μου canis lupu για το δισκάκι.
Χωρίς την βοήθεια του, τούτο το blog θα ήταν ελλιπές !

Περιεχόμενα:
1. Gato Barbieri: Europa
2. Stan Getz / Charlie Byrd: Desafinado
3. Wes Montgomery: Tequila
4. Baden Powell: Tristeza
5. Cal Tjader / Eddie Palmieri: Poinciana
6. Elis Regina: Aquarella do Brasil
7. Patato & Totico: Mas Que Nada
8. Milton Nascimento: Vera Cruz
9. Machito: Tanga
10. McLaughlin / Di Meola / De Lucia: Mediterranean Sundance / Rio Ancho
11. Paco De Lucia: Mi Nino Curro

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

" Lady Jazz " - Various, Jazz & Tzaz No44

(Τεύχος Νο44 και το περιοδικό jazz & Tzaz αποφασίζει στο εξής να προσφέρει με κάθε νέο τεύχος του κι ένα CD).
Οι Κυρίες της jazz τραγουδούν μελαγχολικά, μοναχικά, τρυφερά, σκληρά....
Γύρω στα μεσάνυχτα, πάνω στη σκηνή, μέσα σ' ένα άδειο δωμάτιο... Οι Κυρίες τραγουδούν τον έρωτα μέσα σε άρωμα σουίνγκ, μιούζικαλ, χαρντ μποπ...
Από τα μέσα των forties ως τις μέρες μας, η Billie, η Ella, η Sarah, η Nina, η Abbey, η Cassandra, η Dee Dee είναι οι διαφορετικές όψεις, τα διαφορετικά ονόματα της μιας, μοναδικής και παντοτινής Κυρίας, της Lady Jazz.
1. Billie Holiday: Lady Sings The Blues (Nichols - Holiday)
2. Billie Holiday: Trav'lin Light (Mundy - Young - Mercer)
3. Billie Holiday: Don't Explain (Hertzog - Holiday)
4. Ella Fitzgerald: Mack the Knife (Weil - Bercht - Blitzstein)
5. Ella Fitzgerald: I Ain't Got Nothing But The Blues (Ellington George)
6. Ella Fitzgerald: They Can't Take That Away From Me (G&I Gershwin)
7. Sarah Vaughan: My Funny Valentine (Rodgers - Hart)
8. Sarah Vaughan: It Never Entered My Mind (Rodgers - Hart)
9. Nina Simone: Don't Let Me Be Misunderstood (Benjamin - Marcus - Caldwell)
10. Nina Simone: Little girl Blue (Rodgers - Hart)
11. Abbey Lincoln: Bird Alone (Lincoln)
12. Abbey Lincoln: Hi Fly (Weston)
13. Cassandra Wilson: Round Midnight (Monk - Williams - Hanighen)
14. Cassandra Wilson: Blue In Green (Davis)
15. Dee Dee Bridgewater / Horace Silver Medley / Sister Sadie: Next time I Fall In Love - Senor Blues (Silver)

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

" The Song Of Lulu " - Sakis Papadimitriou & Georgia Sylleou - Jazz & Tzaz No37

Το τραγούδι της Lulu λειτουργεί πέρα από τον χρόνο και τον χώρο.
Αν και, στο μεγαλύτερο μέρος του, αποτελεί το soundtrack μιας συγκεκριμένης παράστασης, την επιτόπου μουσική συνοδεία της προβολής της κλασικής βωβής ταινίας του G.W. Pabst, "Lulu - Το κουτί της Πανδώρας", τίποτα σ' αυτή τη μουσική διασύνδεση του Σάκη Παπαδημητρίου και της Γεωργίας Συλλαίου δεν αιχμαλωτίζει την φαντασία του ακροατή και δεν περιορίζει την ηχητική δράση στα πλαίσια ενός δράματος.
Η μουσική ξέρει να διηγείται την δική της, ξεχωριστή ιστορία - μπαίνει σε μονοπάτια πιο προσωπικά και "ταξιδιάρικα", φεύγει από τα πλαίσια του δημιουργού της και γίνεται κοινή υπόθεση...
Η εποχή διαστέλλεται και συστέλλεται ξεκινώντας από "εικόνες" του Σάκη Παπαδημητρίου, τραγουδιστικά σχήματα που αφορούν μια ολόκληρη ζωή, μελωδίες που τριγυρίζουν φυλακισμένες στο μυαλό, αρνούμενες να πάρουν δεδομένη φόρμα...
Μόνο τη στιγμή που η φωνή της Γεωργίας Συλλαίου μοιράζεται την τρυφερότητα των ήχων, όταν τα λόγια (ή οι φωνές) σμίγουν με τα πλήκτρα, η ιστορία γίνεται καθαρή... Και πάλι όμως χωρίς γεγονότα - μόνο "επεισόδια" που συμπλέκονται - αφήνοντας τον ακροατή να νιώσει το χάδι καθώς ο Σάκης ξεκινάει από τον ευρύ τζαζικό του χώρο για να συναντήσει την Γεωργία στον δρόμο, στο καμπαρέ, στα παρασκήνια, στους αμμόλοφους, στην βεράντα... να στροβιλιστούν στο τάνγκο, στις στροφές του joyce, να τραγουδήσουν το "άλλο", το πάντα διαφορετικό, μπλουζ μαζί...
Το τραγούδι της Lυlυ είναι ένα αιώνιο ερωτικό μοτίβο σε μια ποικιλία παραλλαγών. Με την ίδια πάντα σφραγίδα - ένα φιλί που διαρκεί.

Η LυΙυ εξέρχεται της οθόνης, αποκτά υπόσταση και φωνή, πιάνει το μικρόφωνο και μουρμουρίζει το τραγούδι της στο αυτί μας.
Σημεία εκκίνησης "Το πνεύμα της γης" (1895), θεατρικό έργο του Frank Wedekind, και η κινηματογραφική ταινία "Lulu - Το κουτί της Πανδώρας" (1928) του Georg W. Pabst που καθιέρωσε το πρόσωπο-σύμβολο της Louise Brooks.
Έπονται οι παραστάσεις στην Ελλάδα (1993) με την συνύπαρξη βωβού κινηματογράφου και "μουσικής επιτόπου".
Από αυτές τις σχέσεις εικόνας-ήχου, οθόνης-σκηνής, σιωπής και μουσικής, παρελθόντος και παρόντος, μυθολογίας και ανατροπής, ξεκίνησαν οι διάλογοι του δίσκου.
Ανοιχτές διαδρομές και αγκαλιές στον χρόνο...

Lulu walks out of the screen. She gathers substance and voice, picks up the microphone and whispers her song in our ears.
Starting points: Frank Wedekind's play "Earth Spirit" (1895) and the film by Georg W. Pabst, "Lulu - Pandora's Box" (1928), which established the face-symbol of Louise Brooks. Next stop: the 1993 performances in Greece, where the silent movie and music-in-situ existed side by side.
It was these relationships of picture and sound, screen and stage, silence and music, past and present, myth and subversion that shaped the dialogues on this album.
Open routes and embraces through time...

Περιεχόμενα:
1. The Song Of Lulu
2. Who Is She
3. Road Theme
4. If You Ever Go
5. At The Cabaret
6. Backstage
7. Lulu's Tango
8. Nostalgia Over The Dunes
9. An Evening on the Veranda
10. The Other Blues
11. In Love With You
12. The Song Of Lulu

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

"Radio Edits" - Jan Garbarek Group - Jazz & Tzaz No16

Η πολιτική του Jazz & Τζαζ σε ό,τι αφορά την έκδοση του CD που ενσωματώνεται στο περιοδικό κάθε μήνα είναι αρκετά καθαρή: καλή και αξιόλογη μουσική, σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποιότητα αλλά και ποσότητα. Αφού διαθέτουμε τις κατάλληλες προσβάσεις και τις ανάλογες επαφές προς τις πηγές της μουσικής, ο στόχος μας είναι να τις χρησιμοποιούμε πάντα προς όφελος του αναγνώστη / ακροατή. Υπ' αυτή την έννοια, πάντα το CD του Jazz & Τζαζ είναι full (και συνήθως, υπέρ-full).
Δεν υπάρχουν πολλά περιοδικά στην τρέχουσα αγορά που να δίνουν αυτή την ποιότητα και ποσότητα μουσικής και αυτό είναι κάτι που, εμένα προσωπικά, με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο κάθε φορά.
Γιώργος Χαρωνίτης


"Radio Edits" - Jan Garbarek Group (Ιούλιος 1994 τεύχος Νο16 και το περιοδικό jazz & Tzaz προσφέρει το πρώτο του CD που μετά από κάποια τεύχη αυτή η προσφορά θα μονιμοποιηθεί).

Περιεχόμενα:
1. Twelve Moons Part One
2. Huhai
3. Brother Wind March

TI NOHMA έχει ένα τζαζ περιοδικό στην Ελλάδα στη δεκαετία του '90;
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Τον Απρίλιο του 1993, οπότε και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα περίπτερα το «Jazz & Τζαζ» (με την ανεξάρτητη εκδοτική υπογραφή των Γιώργου Χαρωνίτη, Γιούλης Μαρτίνη και Στέφανου Σαμακά), το status της τζαζ στην Ελλάδα δεν έχαιρε ιδιαίτερης υγείας. Μπορεί η ελεύθερη ραδιοφωνία να επέτρεψε τη δημιουργία ενός σταθμού (του Jazz FM), που μετέδιδε αποκλειστικά και επί 24ώρου βάσεως τη σημαντικότερη (μαζί με το σινεμά) μορφή τέχνης του 20ού αιώνα, το κοινό όμως δεν έμοιαζε ιδιαίτερα πρόθυμο να ακολουθήσει. Ο σταθμός μετά βίας έπιανε ακροαματικότητα το 2,5%, ενώ οι πωλήσεις τζαζ δίσκων σχεδόν αποθάρρυναν τις εταιρείες και τα δισκοπωλεία που εισήγαγαν το είδος. Οσο για τη συναυλιακή κίνηση, ήταν ακόμη πιο πεσμένη. Η δυνατότητα να ακούσει κανείς ζωντανή τζαζ στην Αθήνα, περιοριζόταν ανάμεσα στα δύο-τρία κλαμπ που φιλοξενούσαν Eλληνες μουσικούς, ενώ το Half Note δεν είχε κάνει ακόμη το άνοιγμα στους καλλιτέχνες του εξωτερικού. Αλλά ακόμη και η ίδια η μουσική δημιουργία δεν άφηνε πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Οι μεγάλοι δημιουργοί της τζαζ απεβίωναν ο ένας μετά τον άλλον και η νέα γενιά έμοιαζε απλώς επαρκής, περιορισμένη στην αναπαραγωγή των κλασικών προτύπων. Ναι, στις αρχές της δεκαετίας του '90, η τζαζ έμοιαζε ένα είδος που απευθυνόταν σε έναν μοναχικό, μικρό πυρήνα φανατικών, καταδικασμένων να ζουν μελαγχολικοί σε έναν κόσμο φτιαγμένο με τα υλικά μιας ποπ τσιχλόφουσκας. Τότε, τι νόημα έχει η δημιουργία ενός τζαζ περιοδικού στην Ελλάδα των ελληνάδικων και της τσιφτετελοπόπ, της ιδιωτικής τηλεόρασης και του lifestyle;
Nησίδα σωτηρίας
Ισως αυτό ακριβώς να ήταν το νόημα. Ισως τότε, σε μια εποχή που το καλό γούστο βρισκόταν για μια ακόμη φορά σε κίνδυνο να πνιγεί μέσα στον θόρυβο, να ήταν περισσότερο από ποτέ σημαντική η ύπαρξη ενός περιοδικού-πυρήνα, που θα λειτουργούσε ως νησίδα σωτηρίας από την περιρρέουσα κακογουστιά. Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα τζαζ περιοδικό. Προϋπήρξε στα τέλη της δεκαετίας του '70 το «Τζαζ», αλλά τότε, στη μεταπολίτευση, το κλίμα ήταν ευνοϊκό για πνευματικές, αισθητικές, πολιτικές και πολιτιστικές αναζητήσεις. Δύο τουλάχιστον από τους στυλοβάτες εκείνης της έκδοσης παίζουν ενεργό ρόλο και στο «Jazz & Τζαζ» - ο συνθέτης και συγγραφέας Σάκης Παπαδημητρίου (μια από τις δημιουργικότερες προσωπικότητες της τζαζ στην Ελλάδα) και ο γραφίστας Δημήτρης Αρβανίτης, που είναι με διαφορά ο σημαντικότερος καλλιτέχνης στον χώρο των γραφικών τεχνών της χώρας μας, ο άνθρωπος που έχει υπογράψει άπειρα εξώφυλλα δίσκων, υποδειγματικές αφίσες και δεκάδες περιοδικά - τα εξώφυλλά του για το «Jazz & Τζαζ» μετατρέπουν κάθε μήνα τα περίπτερα σε γκαλερί σύγχρονης τέχνης.
Mουσική και καταστάσεις
Η ελληνική σκηνή
Και η ελληνική σκηνή; Αυτή είναι πάντα ένα μεγάλο κομμάτι του περιοδικού, τηρουμένων ασφαλώς των αναλογιών। Μακριά από στείρους και ανούσιους προστατευτισμούς, το περιοδικό στήριξε και στηρίζει τους μουσικούς που επενδύουν με δημιουργικότητα και έμπνευση στη τζαζ, χτίζοντας μια σκηνή ίσως φιλάσθενη, σίγουρα όμως αφοσιωμένη. Πολλά από τα CD που συνοδεύουν το περιοδικό είναι αφιερωμένα στους Eλληνες μουσικούς, και τις δισκογραφικές προσπάθειες εταιρειών όπως η Lyra και η ano Kato (τ. 56 «ano Kato Jazz», τ. 61 «Η Τζαζ της Lyra/ Η Lyra της Τζαζ», τ. 76 «Jazz & Παράδοση»), ενώ τόσο το τεύχος 100 («Stories») όσο και το επετειακό των δέκα χρόνων (τ. 121, «10 Jazz&Τζαζ favorites») συνοδεύονταν από μοναδικές συλλογές (εμμονές του Γιώργου Χαρωνίτη) που παρουσίαζαν ένα μωσαϊκό των σημαντικότερων ίσως δημιουργικών δυνάμεων της Ελλάδας, από τον πρωτεργάτη του τζαζ πιάνου Μανώλη Μικέλη και τον Κυριάκο Σφέτσα, (που παρουσίασε στο Χωρίς Σύνορα το πρώτο τζαζ έργο για big band, με αναφορές στην ελληνική παράδοση), μέχρι την Ελένη Καραΐνδρου, τη Λητώ Βογιατζόγλου, τον Γιώργο Κοντραφούρη, τον Φλώρο Φλωρίδη, τους Homan Tooch, τους Mode Plagal και τους Χειμερινούς Κολυμβητές. Η προσφορά του περιοδικού στην ελληνική αντίληψη για την τζαζ συνοψίζεται πάντως σε τρία σπέσιαλ CD, που είναι και οι σημαντικότερες εκδόσεις του μέχρι σήμερα. Το «Τραγούδι της Λούλου» είναι η μουσική που συνέθεσε ο Σάκης Παπαδημητρίου κι ερμήνευσε με τη Γεωργία Συλλαίου, ως soondtrack του ομώνυμου βωβού κινηματογραφικού αριστουργήματος του G. W. Pabst, ενώ τo τ. 67 ήταν αφιερωμένο στον μεγάλο Eλληνοϊταλό ογκόλιθο του ευρωπαϊκού τζαζ-ροκ Demetrio Stratos, έναν αδικοχαμένο δημιουργό άγνωστο στην Ελλάδα, που θεωρείται κεφάλαιο της ιταλικής μουσικής. Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, το CD που συνόδευε το τ. 120, με την ηχογράφηση του Ionian Jazz Ensemble, του συνόλου τζαζ του Tμήματος Mουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, ηχογράφηση που καταγράφει το παρόν -και κάτι από το μέλλον, ίσως- της τζαζ στην Ελλάδα, μέσα από τη γεμάτη πάθος πρωτότυπη ερμηνεία μιας ομάδας νέων μουσικών.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά το πρώτο τεύχος του «Jazz & Τζαζ», τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα για την τζαζ παγκοσμίως. Ολο και περισσότεροι μουσικοί δανείζονται από την παράδοση, την ιστορία, την αισθητική της τζαζ για να δημιουργήσουν νέα έργα, η ρυθμολογία του είδους έχει περάσει και στη σύγχρονη χορευτική μουσική, τα κλαμπ ανά τον κόσμο είναι πάντα γεμάτα, και στην Ελλάδα, ένα περιοδικό -πυρήνας της τζαζ- καταφέρνει να επιβιώσει, αφήνοντας πίσω του τα περισσότερα μουσικά περιοδικά της χώρας, καταφέρνοντας να αποτελέσει την πιο περίτρανη εκδίκηση του καλού γούστου.